O galego é un idioma falado por uns tres millóns de persoas no noroeste da Península Ibérica, e velaquí se presenta unha adaptación das tengwar para esta língua, adaptación que se comezou a facer a partires dunha simple dúbida nunha letra...
Notas:
Estas son sinxelas simplificacións que nos ofrece a escritura tengwar para facer máis doada a súa escrita e lectura, son todas usadas para as consoantes:
As vocais escribiranse ao modo quenya: a vocal sobre o Tengwa precedente.
O galego representa dous fonemas (sons) diferentes ene e ene velar co mesmo símbolo latino (N), pero no tocante a esta adaptación márcase esa diferencia, polo que hai que aprender a diferenciar eses fonemas.
Pola súa grafía o ene velar, cando vai no medio dunha palabra, é representando mediante nh, coma en unha. Tamén se emprega ese son para as palabras ou sílabas rematadas en -n, coma bolsín, quenlla. Visto isto, xa é doado sabermos que o fonema ene velar diferénciase do fonema ene en que mentras no ene a lingua toca o padal, no ene velar a lingua sitúase na parte baixa da boca, xusto ó contrario.
Do mesmo xeito que co n, o galego emprega un só símbolo latino (X) para dous fonemas distintos: xe coma en axóuxere e xe (/ks/) coma en exame. De novo marcamo-la distinción dos fonemas, mais non precisa de máis explicacións dado que xa se especifica na táboa de equivalencias.
