o-/ó- (prefijo) WÔ
ohta KOT (> KOTH), OKTÂ
[ohtakaro] KAR
oi OY
oia OY
Oiakúmi OY
oiale OY
Oiolosse OY
oira OY
oire OY
Olofantur ÓLOS, SPAN
olor LOS, ÓLOS
olos GOLOS
olosse GOLÓS (LOT[H])
olwa GÓLOB
óma OM
óman pl. amandi (prob. mala interpretación de *omandi)
OM
-on (sufijo) 3O
ondo GOND
óne pasado de onta ONO
onna ONO
onóne NÔ, THEL/THELES
onóro NÔ, TOR (WÔ)
onot- NOT
onta- (pasado óne, ontane) ONO
ontani (mala interpretación de ontari) pl. de ontaro,
ontare ONO
ontare ONO
ontaro ONO
opele PEL(ES)
óre ORO
orko pl. orqi ÓROK
orme GOR
orna GOR
orne ÓR-NI
Orome ORÓM (ROM, TÁWAR)
oron pl. oronti ÓROT
orqi pl. de orko ÓROK
orta- ORO
orto ÓROT
oselle THEL/THELES; o-selle WÔ
osse, Osse GOS/GOTH
osto OS
otornasse TOR
otorno TOR; o-torno WÔ
Otselen OT/OTOS/OTOK
otso OT/OTOS/OTOK
[ovesta] WED (¿tachado?), WÔ